怪才怪诗四首

翕州怪才

                          自叹
- --怪才2010.3.25   
                               情断终时泪尽干，
                               自叹情路多坎坷。
                               昔日情意随泪去，
                               百花依然笑春风。




                              相思泪 (07.5.2日晚12:45)

                                 相思泪，几行相思泪？  
                                  相思泪，泪两行。  
                                  相思泪，为谁流？  
                                  相思泪，为情流。  
                                  相思泪，真心露。  
                                  相思泪，心破碎。  
                                  相思泪，真情真意化做两行相思泪。  





                              相思月 (07.8.12日晚0:25)

                                   一弯相思月,  
                                   寄托我心愿.  
                                   相思月儿碧空悬,  
                                   你我异地两相隔.  
                                   心相应,心相连,  
                                   我们共有一弯相思月.  
                                   待到满月人月共团圆.  


                                     陋室(07.7.4晚19:05)
                                       一床、一桌、一椅
                                 陋室虽简，在外它是我的“家”。
                             不论工作再忙再晚，总要回到它的怀抱；
                             因为只有它给我带来安全感，带来温暖。
                               陋室虽小，但它记忆着我在外的一切，
                                   成功时的喜悦；失败时的泪水；
                                       陋室虽旧，但能避风雨。
                                     工作的压力；生活的孤独，
                                     只要回到“家”的那一刻，
                                 如同在暴风雨中的船找到了港湾
                                      迷途的羊羔找到了羊群。

忧郁的海

欢迎“翕州怪才 ”送诗到紫阳文社。

天堂虎

果真是怪诗。

忧郁的海

你的诗为我们开辟了一个新的诗境。